Toen ik jong was, ging mijn zus naar de muziekschool, ik niet. Waarom niet, weet ik niet. Misschien omdat ik al lid was van een sportvereniging en het anders te duur was? Thuis stond een electronisch orgel. Mijn vader speelde er veel op en mijn zus oefende erop. Ik speelde er op mijn manier op. Het enige wat ik deed was spelen met en luisteren naar de drumfuncties die erop zaten. Swing vond ik het leukst. Ik wilde drummen maar dat vonden ze thuis geen goed idee. Mijn vader kwam met een gitaar en een klarinet maar dat vond ik allemaal niks. Gevolg, ik heb nooit een instrument leren spelen. Al die jaren riep ik "ooit ga ik eens drummen, dat staat op mijn bucket list!"
Begin van dit jaar kwam ik in een muziekwinkel waar een drumstel stond. Ik mocht er van de eigenaar best even achter gaan zitten. Dat was het begin! Ik kocht een oefenpad en stokken en begon thuis wat te oefenen met behulp van filmpjes op YouTube en op de website van VicFirth. Maar al snel was dat niet meer voldoende. Ik miste o.a. feed back van de beweging van mijn voeten.
Na een tijdje wikken en wegen werd de knoop doorgehakt. Ik ging naar Drumzaak in Apeldoorn en speelde daar, voor het eerst in mijn leven, op een elektronisch drumstel, maar ook voor het eerst van mijn leven langer dan 10 minuten op drums. Sinds zondag staat er nu een Roland TD1 KV bij mij thuis. Ik heb het boek Real Time Drums aangeschaft en ben dapper bezig. Als ik dat boek zo inkijk, denk ik dat ik er verstandig aan doe om op termijn wel wat drumlessen te nemen. Maar de tijd zal het leren.
groeten van JentjeJ, 54 jaar
