Wat Harre zegt. Verandering in stijfheid van (bekken)brons binnen een temperatuurbereik van -20 tot 40 *C zijn verwaarloosbaar.
De meeste dingen die ertoe doen zijn genoemd:
- Slagtechniek: vegen i.p.v. recht door het bekken;
- Te hard slaan: zelfs met de veegbeweging heeft een bekken een maximum volume. Daar overheen proberen te gaan is het bekken vernielen;
- Bekkens te strak vastgedraaid waardoor er geen bewegingsvrijheid is;
- Bekkens hangen te hoog/recht waardoor je, ondanks dat je de veegtechniek (probeert) te gebruiken, nog te vaak op de rand slaat;
- De stokken: harde stokken (carbon, Ahead aluminium) gaan minder snel kapot, maar de bekkens des te sneller.
Het kan ook zijn dat je de verkeerde bekkens gebruikt en één van bovenstaande punten onbewust verkeerd doet. Moet je bijvoorbeeld door een muur van gitaren heenkomen, kies dan heldere bekkens die daar doorheen snijden. Bekkens met een donkere sound komen hier niet doorheen waardoor je automatisch harder gaat slaan.
Ook belangrijk: dikke bekkens zijn niet beter bestand tegen scheuren dan dunne! Sterker nog, doordat ze stijver zijn scheuren ze gemakkelijk.
Daarnaast speelt het materiaal mee. De allergoedkoopste bekkens zijn van een heel goedkope messing legering gemaakt die eigenlijk te zacht is, met als gevolg falen van het materiaal.