Zenuwen onder controle

Gestart door groovemaker, sep 12, 2012, 19:05

« vorige - volgende »

0 leden en 2 gasten bekijken dit topic.

Omlaag

groovemaker

Deel hier je ervaringen met zenuwen op het podium en de gevolgen ervan.

Ik heb het volgende probleem. Van te voren ben ik niet zo zenuwachtig. Op het podium ook meestal niet. Toch bouw ik in mijn hoofd remmingen op, waardoor ik veel fouten maak. Ik versnel meestal niet, maar het is meer een kwestie van fills die niet lekker worden ge-timed.

Meestal als ik weet dat er iemand in het publiek zit, waarbij ik een goede indruk moet achterlaten breekt de hell los.

Dan speelt het niet lekker en dat zit het me tijdens het spelen echt dwars. Toch vindt ik optreden het leukste dat er is! Maar hier heb ik regelmatig last van. soms ook niet.

Als ik bijv.  weet dat er een vette fill komt, voel ik die remmingen wel parten spelen.

een dirigent van mij zij ooit: "Als muzikant moet je onder elke omstandigheid stabiel kunnen spelen".
Ja makkelijker gezegd dan gedaan...

iemand die mij hiermee kan helpen? er zitten ook wat professionals op dit Forum, hoe hebben jullie dat? Is het ervaring?

ik heb veel podium ervaring: Met Chantal Janzen voor 2.000 man tot een auditie voor 3 man tot leuke zaaltjes van 500-800 man.

Soms nergens last van, maar regelmatig ook wel.

Gewoon een gevoel dat ik me moet bewijzen, terwijl dat niet altijd nodig is.


Mijn probleem is denk ik wel duidelijk. Help mij en zet ook je eigen ervaringen neer!
If it's too Loud you're too old!

Kevin_Argument

Ik mag dan geen professional zijn, maar misschien heb je iets aan mijn mening.

Naarmate ik meer ging optreden, werden de zenuwen bij mij altijd minder. Nu heb ik enkel nog stress als we op "grotere" events spelen. Wat mij helpt tegen zenuwen is denken dat ik DE man ben, en dat iedereen naar me opkijkt. Dit is heel zeker niet zo, maar het helpt wel ;)
Op de moment dat je het podium afstapt, is het tijd om terug met beide voetjes op de grond te komen.

Hopelijk heb je er iets aan

ps: foutjes maakt iedereen

Dribbel

Ik heb een soortgelijk probleem gehad, en met name als ik niet totaal zeker was van mijn partijen of fitheid van het moment (drukke week, stress gehad oid)
Het belangrijkste is dat je je partijen kunt spelen in jou slechtste conditie. (ziek, stress, drukte....)
Ook dan kun je misschien niet schitteren met je vliegende solo's, maar wel met je stabiele spel.
(Dit heb ik in mijn werk ook moeten leren... ik werk en schakel met hoogspanning)

Ook dan kun je loslaten als er mensen waarnaar je opkijkt te moeten imponeren.

Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik begin mezelf pas de laatste jaren te accepteren dat ik me niet groter hoef  voor te doen dan dat ik ben. Iedereen zal hier op een gegeven moment achter komen, dit is denk ik voor iedereen verschillend.
Yamaha recording & sabian

Harre

Het is dus eigenlijk het gevoel van (voor jezelf) 'moeten presteren' en bang om daarin te falen. Een mentaal dingetje waar je inderdaad knap last van kunt hebben. Onze gitarist kampt met hetzelfde probleem en zou ook onder alle omstandigheden stabiel zijn, maar op één of andere manier lukt dat niet en om eerlijk te zijn heeft hij er ook (nog) geen manier voor gevonden om daar mee om te gaan. Voor mezelf is het een kwestie van gewoon leuk bezig zijn met muziek en je dingetje doen. Wie er in de zaal zit, om hoeveel mensen het totaal gaat of wat er financieel mee gemoeid is boeit me eigenlijk totaal niet. Op een podium staan (of in ons geval: zitten *grin*) is gewoon het leukste wat er is.

M'n tip: zorg dat je er voor jezelf zit. Voor je eigen plezier en laat het niet meetellen wat een ander er van denkt, want als je dan een fout maakt (die voor anderen misschien niet eens opvalt) zou dat zomaar een negatieve spiraal tot gevolg kunnen hebben en dan is uiteindelijk de fun ook ver te zoeken.

Het overlijden van m'n vriendin, wat na 2.5 jaar ook nog regelmatig door m'n hoofd spookt is voor mij wel een metaal dingetje wat er soms voor zorgt dat het niet loopt en als er op vrijdagavond een optreden is waarbij ik dan ook nog een 65-urige werkweek achter de rug heb... dan schiet het helemaal niet op. Ik probeer daarom eigenlijk altijd de dag vrij te hebben en de rust erin te krijgen die voor mezelf gewoon nodig is. Gewoon een dag lekker aanrommelen is dan ideaal, maar ja... dat gaat gewoon niet altijd.

Living life 'as is' for mostly all the fuss isn't worth the effort.

Erik

Goed repeteren en zorgen dat je je partijen beheerst. Als je weet dat je ze kunt spelen in de repetieruimte moet dat dus eigenlijk ook geen probleem op het podium zijn.

Daarnaast is het ook handig om je te beseffen dat het helemaal geen ramp is om af en toe een foutje te maken. Valt toch niemand op.
Tama - Sabian - Pro Mark - Evans

groovemaker


Het is dus eigenlijk het gevoel van (voor jezelf) 'moeten presteren' en bang om daarin te falen.


Inderdaad voor mezelf, maar ook voor anderen. Ik moet eerlijk zeggen dat jij mijn gevoel wel errug goed benaderd!



Ik weet niet hoe oud je bent....



Maar liefst 17 jaar.....Speel ondertussen 11 jaar.
If it's too Loud you're too old!

groovemaker


Goed repeteren en zorgen dat je je partijen beheerst. Als je weet dat je ze kunt spelen in de repetieruimte moet dat dus eigenlijk ook geen probleem op het podium zijn.


Nou...dat is eigenlijk het prbleem een beetje. dingen die altijd goed gaan, gaan dan ook wel goed, maar de timing is niet zo lekker, of de feel....
De dingen waar juist je gevoel en benadering als drummer naar voren komen,  komen niet zo lekker uit de verf als bij de repetities of zoals ik het in mijn hoofd had.....
If it's too Loud you're too old!

Harre


Maar liefst 17 jaar.....Speel ondertussen 11 jaar.

Hoe lang iemand speelt kan wel een rol spelen, maar dat is bij jou geen probleem. De 'beginners zenuwen' (om het zo maar uit te drukken) heb je al lang achter je gelaten en dat is iets waar je door de jaren heen in bent gegroeid. Met je leeftijd denk ik dat het ongeveer hetzelfde zal gaan, want ik ben inmiddels 41 en bekijk de wereld nu (gelukkig) heel anders dan toen ik 17 was. Daar zul je dus de komende jaren automatisch ook in gaan groeien, want iemand van begin 20 kan over het algemeen al makkelijker dingen loslaten dan iemand die aan het eind van de tienerjaren zit. Maar ja, het zou inderdaad zo mooi zijn als daar een foefje voor is wat je kunt leren waardoor je tijdens een optreden 100% van de tijd schijt eh... lak kunt hebben aan wie er in de zaal zit en daardoor dus ook nóg meer kunt genieten van een optreden dan je nu al doet.
Living life 'as is' for mostly all the fuss isn't worth the effort.

Erik

Wat ik bedoelde te zeggen daarmee is eigenlijk een soort mindhack. Als je weet dat je het altijd goed speelt tijdens de repetitie kan je dat misschien genoeg zelfvertrouwen geven om de mentale 'horde' met succes te nemen. Werkt voor mij altijd tenminste...misschien voor jou ook.
Tama - Sabian - Pro Mark - Evans

Harre

@ groovemaker: wat ik me net nog bedacht... Met wat voor gevoel heb je de beginpost geplaatst? Hij gaat in wezen om onzekerheid tijdens het spelen, maar een dergelijke persoonlijke vraag durf je wel te stellen en daarmee ook jezelf bloot te geven. Onzekerheden, daar praten mensen over het algemeen juist liever niet over, vandaar m'n vraag. Als je het nou voor elkaar kunt krijgen om met hetzelfde gevoel een optreden te spelen, dan is er eigenlijk niks aan de hand :)
Living life 'as is' for mostly all the fuss isn't worth the effort.

groovemaker

Dat is wel een hele goeie!

Nou ja...kijk, ik weet wel dat ik alles kan spelen....Ik laat me gewoon wat teveel beïnvloeden door die "remmingen".

Maar deze dingen zijn zeker eens de moeite waard om te proberen! 22 september komen de eerste optredens weer, en dan kan ik eens een paar keer proberen hoe dit werkt...

Ik houd jullie op de hoogte, en post het als jullie nog iets te binnen schiet!
If it's too Loud you're too old!

Dribbel


@ groovemaker: wat ik me net nog bedacht... Met wat voor gevoel heb je de beginpost geplaatst? Hij gaat in wezen om onzekerheid tijdens het spelen, maar een dergelijke persoonlijke vraag durf je wel te stellen en daarmee ook jezelf bloot te geven. Onzekerheden, daar praten mensen over het algemeen juist liever niet over, vandaar m'n vraag. Als je het nou voor elkaar kunt krijgen om met hetzelfde gevoel een optreden te spelen, dan is er eigenlijk niks aan de hand :)


:Y
Yamaha recording & sabian

Animal baars


Nou...dat is eigenlijk het prbleem een beetje. dingen die altijd goed gaan, gaan dan ook wel goed, maar de timing is niet zo lekker, of de feel....
De dingen waar juist je gevoel en benadering als drummer naar voren komen,  komen niet zo lekker uit de verf als bij de repetities of zoals ik het in mijn hoofd had.....


Ik merk bij mezelf dat je laatste punt heel erg komt omdat de lat lager ligt bij een repetitie. Op een repetitie mag je namelijk fouten maken, daar oefen je voor. Dan vallen de schoonheidsfoutjes minder op en focus je op breaks en fills die echt prut zijn. Die gaan daarna stukken beter, maar tijdens een optreden merk je opeens die andere schoonheidsfoutjes. Zo werkt het bij mij wel in ieder geval. En de druk om te willen presteren kan ook verlammend werken. Zeker in combinatie met wat eerder al genoemd is (drukte, stress, vermoeidheid).

Het lekkerste optreden wat ik ooit heb gedaan was een invalbeurt waar ik 45min voor de soundcheck werd gebeld omdat de drummer van het koor op de laatste minuten had afgebeld. Erg vervelend maar ik ben nog nooit zo open-minded een optreden in gegaan en de lat ligt voor jezelf dan ook vet laag. Maar nu ik de vaste drummer van dat koor ben moet ik voor mezelf ook verwachtingen waar gaan maken. Dan komt het aan op vertrouwen hebben in jezelf (en eventuele hogere machten ;)).

Om toch ook nog even op je beginpost terug te komen.. In feite is wat jou dirigent heeft gezegd: "als muzikant moet je altijd je eigen gevoel aan de kant kunnen zetten en spelen wat op papier staat". Ik denk dat dat voor een Roland SPD heel goed te doen is maar voor een persoon zal emotie altijd een rol spelen. Wel geloof ik dat je invloed hebt in de mate waarop het een rol speelt.

grohllebol


een dirigent van mij zij ooit: "Als muzikant moet je onder elke omstandigheid stabiel kunnen spelen".
Ja makkelijker gezegd dan gedaan...


Mijn drumleraar zei toen ik heel erg aan het klooien was op een heel klein miniem onderdeeltje van een nummer, 't ging om twee 1/32ste bassdrum tikjes achter elkaar, valt het nummer om als jij die twee tikjes niet speelt? Of maar een van die twee, of geen? Is de feel dus weg op het moment dat je ze niet speelt?
Uiteraard zei ik eerst: ik moet het perfect spelen zoals die drummer het ooit gespeeld heeft.
Hij (professioneel sessie drummer): dus als jij naar live opnames van die band luistert, speelt hij altijd dat stukje, die 32ste bass noten, precies hetzelfde?
Ik: erm... nou nee.
Hij: zie je iemand in 't publiek stoppen met dansen/ moshen/ mee bleren met 't nummer omdat hij een keertje die noten niet speelt?
ik: erm... nou nee.
Hij: dus jij staart je helemaal blind op die twee 1/32ste noten, maar de originele drummer laat ze net zo vaak weg als dat hij ze speelt. De nadruk in dat stuk ligt niet bij de 1/32ste bass drum noten, maar op high hat en snare.

Kort door de bocht: vaak staren we ons helemaal blind op de minieme details (die ene fill), waardoor we 't overzicht verliezen (de overall feel van een nummer). We raken gefrustreerd, want de ene keer gaat ie wel goed, de andere keer niet. Je gaat nog extra oefenen op de minieme details, waardoor je verder 't frustratie stuk in getrokken wordt. Want 't blijft niet altijd goed gaan. En door de frustratie verkramp je, speel je niet meer los en soepel, want je MOET DIE &*(^$^#%@ FILL GOED SPELEN... BADA BOEM plets *shit* weer mislukt.

Wat jouw dirigent eigenlijk zegt is: ik wil dat je stabiel speelt, d.w.z als je die ene vette fill niet lekker kan spelen, doe 'm dan niet, groove er gewoon vrolijk doorheen, of maak de fill simpeler. Niemand dit 't merkt, zeker 't koor niet, want die moet zingen, zeker 't publiek niet, want jij drumt om 't koor te ondersteunen.

Ik ken 't fenomeen vanuit m'n werk, zelf ook 'last' van gehad, maar niet zodanig dat er een soort faalangst voor in de plaats is gekomen.

Als amateur psycholoog op een forum: neem een stap terug, laat die fucking fills voor wat ze zijn, en focus je weer op de groove/ feel (de basis) van de nummers die je speelt. Laat je niet meeslepen de frustraties in van het steeds net niet goed spelen van een fill. Focus je op wat er goed gaat, tempo/ groove/ feel en heb lol en plezier in wat je doet.

Echter, als het je dagelijkse leven zodanig beïnvloed, dat je elke seconde van de dag hier mee bezig bent, kan het wellicht zelfs verstandig zijn professionele hulp in te schakelen, om te voorkomen dat je nog verder die negatieve spiraal in duikt. Want met je 17 jaar een burn out oplopen, dat wil je m.i voorkomen.
Ter info: Avatar is Elan, de bard, uit Order of the Stick. Wil eigenlijk met drumkit de dungeons in, hide check -20...
Kit: Yamaha Tour Custom. Cymbals: Paiste 602 SE high hat, Masterwork Troy 16" en 18" crash, 20" ride, 15" Wuhan China

Fibesman

Ik heb ook vaak last van hetzelfde als grooveman. Het zelfvertrouwen opkrikken en onzekerheden wegnemen is de manier. Daar zijn ook weer meerdere manieren voor maar je partijen goed kennen is erg belangrijk. Soms vind ik kouwgom erg goed afleiden of bijvoorbeel op mn sokken spelen terwijl ik schoenen gewend ben. Dan ga je je vanzelf focussen op wat belangrijk is aan je spel (zo werkt dat voor mij in ieder geval) Niet denken maar spelen klinkt eenvoudig maar werkt ook. Goede thread dit.

dunDaan

Ik vind het zelf belangrijk om te proberen te accepteren dat zenuwen er zijn, je niet er tegen verzetten. Als je dat doet en je ook eens echt focussed op "wat voel ik nou echt" je vaak zult zien dat het eigenlijk best meevalt.

Daarnaast heb je als drummer het voordeel dat je niet exact altijd hetzelfde hoeft te spelen. Er is echt geen hond die hoort of dat die ene 16-de nou op de high of mid tom gespeeld had moeten worden. Dat geeft je wat "artistieke vrijheid" waardoor je je niet hoeft te focussen op het precies naspelen.
En, al eens eerder gezegd, 99% van de fouten die je maakt / denkt te maken, hoort niemand. Met die wetenschap is het ook een stuk minder erg om af en toe eens een foutje te maken.
We zijn allemaal mensen, geen robotten, fouten maken we allemaal. Ik heb nu + 25 jaar podium ervaring en nog steeds gaat er geregeld wat mis (= anders dan wat ik in 1e instantie in mijn hoofd had, maar dat wil eigenlijk niet eens zeggen dat het fout is).
Bezig met een nieuw project; binnenkort meer

Robert-Jan




Daarnaast heb je als drummer het voordeel dat je niet exact altijd hetzelfde hoeft te spelen. Er is echt geen hond die hoort of dat die ene 16-de nou op de high of mid tom gespeeld had moeten worden.


Oh nou, die zijn er echt.. :Y
Maar het is inderdaad een hele kleine minderheid.

Het is al vaker gezegd, maar uiteindelijk is een goede voorbereiding essentieel. Het allerbeste is om zo boven je partijen te staan dat je naast je eigen spel je ook kan focussen op de rest zodat je in staat bent om de fouten die er onherroepelijk een keer gaan komen (ook van anderen) kan opvangen..op die manier ben je in controle. Je zal merken dat als je van uit die situatie kan spelen je op een gegeven moment ook minder zenuwachtig wordt en de spanning die je je hebt dan kan gebruiken om scherp te zijn.
www.xxldrums.com iKdrum drumles op je iPad!

hjw

Wat voor mij werkt op het podium is te onthouden dat zij daar maar staan te kijken en ik wel de ballen heb op het podium te gaan zitten. Wie het beter denkt te kunnen moet dat eerst laten zien.

Rob

have fun en blijf jezelf,  fouten maken we allemaal. Zorg dat je uitgerust bent drink niet te veel alcohol.En ga niet zitten denken aan die lekkere fill die zo meteen komt want dan ga je de mist in. speel gewoon relax doe je ding en hou het strak! een drummer die een fill vergeet of fout inzet heb ik geen moeite mee hoor ,maar wel als het tempo erg wisselt en de rest alle zeilen moet bijzetten om de drummer in toom te houden omdat ie denkt dat hij en of andere Mike Mangini is. tenslotte zijn we allemaal amateurs en doen we dit erbij naast ons werk dus hobby althans ik wel  :)

groovemaker

Ik durf niet te zeggen dat ik proffesional ben, maar ik ben ook geen amateur!

Niet om op te scheppen, maar ik ben beter dan de meeste amateurs, maar dat mag ook wel, want ik wil later verder de muziek in.

Ook daarom is het van belang dat ik dit probleem onder controle krijg!
If it's too Loud you're too old!

Robert-Jan

Dan een tip van de dag..
Ik snap wat je wil zeggen, maar knoop in je oren..
Roepen dat je beter bent dan...vul maar in.. is 'dodelijk' .
Je moet je laten gelden met je spel en aan anderen overlaten wie ze beter vinden..   :Y
www.xxldrums.com iKdrum drumles op je iPad!

dunDaan


Roepen dat je beter bent dan...vul maar in.. is 'dodelijk' .
Je moet je laten gelden met je spel en aan anderen overlaten wie ze beter vinden..   :Y

100% mee eens.
Bezig met een nieuw project; binnenkort meer

groovemaker

OK....ook een goede tip voor later dan denk ik? :Y

Ik probeerde echt niet op te scheppen hoor  :'(

Maar toch bedankt
If it's too Loud you're too old!

Robert-Jan

Voor later inderdaad.  ;)

www.xxldrums.com iKdrum drumles op je iPad!

Murgen


Voor later inderdaad.  ;)


Volgens mij zit ik in die later-fase.  :+
>>  Murgen left the forum, no April fool <<

Omhoog