Voor mij werkt over het algemeen een combinatie van de 2 het fijnste. Zowel notenschrift, als op gehoor.
Soms kan het eindeloos duren voordat ik met notenschrift een bepaald ritme of fill kan spelen, terwijl wanneer ik het hoor (of het voor mij zie in gedachten
) bepaalde dingen sneller op z'n plek vallen.
Vwb Cobus is het misschien technisch gezien geen bijster goede drummer, maar de manier waarop hij nummers speelt en invult qua ritmes en fills vind ik bewonderenswaardig.
Zijn creativiteit welke hij uit in zijn drumspel vind ik een eigen stijl op zich waarmee hij zich kan onderscheiden van andere drummers. Je hoort vrij snel (wanneer je wat filmpjes op YT van hem hebt gezien) dat het Cobus is. Ikzelf noem dat altijd het Ton Dijkman-effect (denk niet dat het een alom bekend fenomeen is, maar wanneer je Ton Dijkman hoort spelen weet je direct dat hij het is door zijn sound en manier van spelen).
En als je jezelf kunt onderscheiden qua creativiteit tov andere drummers, een echte eigen sound ontwikkeld waaraan je bekend en herkent word, geeft het toch niet als je misschien technisch een wat mindere drummer bent? En wanneer ben je dan eigenlijk een goede drummer? Als je cum laude afgestudeerd bent aan het conservatorium? (no offense RJ!) Ik begrijp wat je bedoeld, maar ik denk vooral dat wanneer je je onderscheiden kunt van onderen, met een eigen sound en je bewust bent van je tekortkomingen binnen je spel, je al een hele goede drummer bent en dat bij een gemiddeld technisch niveau het dan vaak niet veel uitmaakt..
Uiteraard is dit een persoonlijke mening, en op geen enkele manier bedoeld om iemand tegen het zere been te schoppen.
