Tja, soms heb je ook wel "rare" gewoontes, zoals bij mezelf..... Ik speel met VF 5a, maar vind dat de ene set 5a, de andere niet is...... Ik zoek dan ook de meest lichte (kwa kleur) sets uit... De "donkere" 5A sets, lijken en spelen voor mij dan ook "zwaarder".... Raar maar waar....
Niks raar, ik deed heel lang precies hetzelfde Het is hout, en hout is een natuurproduct dat verschilt van boom tot boom. Zelfs binnen dezelfde soort groeit de ene boom wat sneller dan de andere, waardoor de laatste een hogere dichtheid heeft. Stokken die daarvan komen zijn wat zwaarder, maar ook duurzamer.
Je hoeft ook niet per se alles met dezelfde sticks te spelen. Ik beweeg me wel rond vergelijkbare diktes, maar gebruik Erskine signatures voor jazz en bigband, 85A voor meeste funk en reggae, 8D voor lichte popdingen en weer gewoon 5A voor ska en (hard)rockwerk. Op een bepaald punt weet je wel een beetje in welke richting je moet zoeken, en wat je moet afwegen. Voorbeeld: ik ben echt een sucker voor goeie, houtige cymbalsound, ongeacht het genre of de band. Dat sluit een hoop tips en diktes al uit (en hele merken soms - Pro-Mark, what are you thinking??!!). Tegelijkertijd wil ik ook scherpe backbeats kunnen slaan en dan merk je dat maple toch te weinig massa heeft (I've tried, van de SD10 en SD11 tot de AH5A) en bovendien niet echt duurzaam is. Tot slot is een beetje rebound ook fijn (doei barrel tip, doei stokken met te hoog zwaartepunt). Dan kom je al bij een veel kleinere selectie uit dan de idioot grote hoeveelheid stokken die überhaupt verkrijgbaar zijn, en kun je daarbinnen een beetje gaan shoppen naar gelang het genre wat je er mee wil gaan spelen en wat dat specifiek van je stok vraagt.
Blijft me altijd verbazen, hoe , een 'op het oog' toch zo'n eenvoudig 'product tot innovatie kan leiden. En 't blijft me fascineren. Nu Dixon weer met -t 'ei van Columbus'..
Eigenlijk is dit grosso modo hetzelfde idee als de oude squea... eh, Speed Kings, met een compressieveer - maar dan circulair ipv horizontaal.
Merk en houtsoort zijn niet eens zo heel relevant bij velkeuze; vellen bepalen een groot deel van je sound, dus bij een DW van enkellaags naar dubbellaags gaan geeft hetzelfde effect als bij een Sonor Phonic, or voor mijn part een oude Slingerland. De interessante vraag is wat voor sound je wil. Fyberskins zijn bedoeld als imitatie van kalfsvellen; klinken dus open, maar tegelijk ook warm en met weinig boventonen.
Als je die warme sound prettig vind, maar een iets vettere klank wil (kan ik me bij surf/rock goed kan voorstellen, matcht ook wel lekker met een Powerstroke op je bass) zou ik eens kijken naar (gecoate) dubbellaags vellen, zoals Remo Emperors of Evans G2. Wil je nog iets dikker, kijk dan naar dubbellaags met extra demping, zoals een Remo Pinstripe of Evans EC2S. Dat is echter wel een heel stuk minder open dan je huidige Fyberskins, dus ik zou zelf wellicht bij Emperors blijven. Derde optie is om gewoon (gecoate) enkellaags vellen erop te zetten, zoals Remo Ambassadors, Evans G1 of Aquarian Texture Coated. Dan blijft je klank echter wel heel erg open, zeker voor de muziek die je speelt.
Er zijn nog een hoop andere opties, maar dat zijn vaak vellen die een heel specifieke klank bewerkstelligen en daar zou ik pas voor kiezen als je zeker weet dat dat precies is wat je wil. Ik krijg zelf altijd wel de sound die ik wil door af te wisselen tussen 'simpele' enkel/dubbellaags vellen, hoewel ik op snares wat meer varieer (oa Fyberskin, Skyntone en Vintage A). Overigens noem ik nu een aantal verschillende merken die je kunt kiezen; je zult op dit forum en elders een hoop mensen vinden die diehard adept zijn van het één of het andere merk en allerlei redenen kunnen noemen waarom je daarvoor moet kiezen en niet voor de andere. Ik heb wbt de 'basic' vellen eerlijk gezegd nooit veel verschil gemerkt tussen Remo en Evans, en vind Aquarian hooguit een tikje droger dan Remo. Kwestie van smaak en intuitie.
Ha, hoewel mijn foto's hierboven anders zouden doen vermoeden, helemaal eens. Leuk spelen ook altijd, met een beetje beperkte klankmogelijkheden; je bent compleet op je eigen creativiteit aangewezen. Gaaf hoor, Bas.
Nope, mocht willen dat ik zoveel vloeroppervlak heb thuis Dit is een ruimte in een oefencomplex een paar minuutjes fietsen, next best thing. Huur het met een paar andere gasten.
Update, nieuwe oefenruimte betekent ook ruimte om een nieuwe opstelling te bouwen. Nu met 22/10/14/16 opstelling, m'n Dunnett snare, nieuwe Masterwork hihat en Tama speedcobra. Niet verkeerd, al zeg ik het zelf
Ik vraag me dan tegelijkertijd af hoe de situatie bij onze Duitse vrinden is. Thomann, Musik Produktiv, Musicstore... ook hier liggen de prijzen rond Bax-niveau.
Duitse minimumloon is lager dan in Nederland. Of, beter gezegd, een wettelijk minimumloon bestaat niet, dus de vakbonden onderhandelen het per sector in de CAO, waardoor in sectoren zoals retail het minimumloon laag blijft. Zie het debacle rond Zalando en hun distributiecentra. Nou ben ik een keer bij Thomann geweest en ik kreeg niet de indruk dat het een repressieve rotomgeving is voor de werknemers, maar goed, ik ben weer niet in het magazijn geweest. Bij Bax krijg ik vooral de indruk dat de heren Bax niet helemaal hebben doorgehad dat een groeiende omzet ook groeiende verantwoordelijkheid betekent, en dat een middenmanagementlaag niet altijd overbodig is.
Ik kan het sterker zeggen: ik koop over het algemeen liever tweedehands cymbals die al een beetje 'ingespeeld' zijn, dan gloednieuwe cymbals die nog vrij schel klinken en zo glitteren dat ik er m'n baard in kan kammen. Om even in de toon van dit topic te blijven, ik zou dat ook geen verlies noemen - eerder verrijking. Cymbals, net als drums, gaan doorleefder en in sommige gevallen muzikaler klinken als ze ouder worden, een tikje oxideren en wat aanslag vergaren.
Thanks voor de tips. Wat DunDaan omschrijft is inderdaad waar we op mikken, alleen vocals en toetsen. Zal eens naar die Nano's op zoek gaan. Momenteel ben ik een beetje aan het kijken naar wat Electro Voice te bieden heeft, dat schijnen ook wel aardige sets te zijn voor vocals.
Ik ben momenteel met een paar vrienden een eigen oefenruimte aan het inrichten, en aangezien we er ook met bandjes willen repeteren moet er een PA-setje komen te staan. Gezien de grootte (20 m2) hoeft dat geen absurd livesysteem te worden, maar het moet ook qua kosten binnen de perken blijven. Wat zijn jullie ervaringen en aanraders?
Om de definitie strak eens te benadrukken, moet je eens luisteren naar de met kevlar vellen bespannen snare's die de doedelzakboys gebruiken. :-)
Ik heb ooit eens op zo'n vel moeten spelen bij een reguliere bandgig. Man, alsof je op een plank hout mept. Je weet plotseling hoeveel een gewoon mylar vel meegeeft als je een keer kevlar gevoeld hebt. M'n linkerhand is echt nog dagen beurs geweest, omdat je al die trillingen gewoon weer terug in je klauw krijgt.
Ik denk dat wat je hierboven omschrijft wel zou tellen als een behoorlijk losse snarespanning. Ik stem vrij hoog, maar tik dan ook rustig 2 volle slagen na fingertight door, m'n reso-vel nog een stuk strakker dan het bovenvel. Kwestie van smaak tho, wat drfill zegt. Bovendien is het aantal slagen in zoverre ook onbetrouwbaar dat het per snare verschilt hoeveel dat uitmaakt. Hoe fijner het schroefdraad op de lugs, hoe meer je moet draaien om omhoog te komen, en hoe gevoeliger de ketel, hoe harder hij omhoog gaat per tik van de stemsleutel. Ik heb een Sonor Designer die je echt fors omhoog moet stemmen voor hij strak gaat klinken, terwijl m'n Dunnett min of meer omhoog en omlaag gekeken kan worden - die reageer megadirect. Ondiepe Kumu zelfs verhaal.
Yeah, I feel ya - maar Origin is als band ook wat bruter geworden, meer blastgericht. Overigens was wat hij bij Angelcorpse deed ook wel vrij rechttoe, rechtaan. Als je zijn creatievere werk wil horen, check dan vooral die ene plaat die hij met Skinless opnam. Dit filmpje ging voor mij vooral om z'n techniek. Voor m'n gevoel is death metal drumwerk de laatste paar jaar met sprongen vooruit gegaan qua techniek, ontspanning en souplesse, en hij is daar wmb een mooi voorbeeld van. Gasten als Hannes Grossman, Romain Goulon, Dirk Verbeuren en Ken Bedene trouwens ook, heel verschil met de wat houterige stijlen van Mike Smith en Pete Sandoval (hoe snel die ook gingen).
Sorry mod Die drummer zal overigens Kevin Foley geweest zijn. Die zag ik ook nog even met Abbath, voordat 'ie de drumkruk overgaf. Vette drummer hoor, wat organischer dan veel andere death metal drummers. Overigens kwam ik dit nog tegen, van één van m'n favo metalmennekes, John Longstreth. Het zal muzikaal niet ieders kop thee zijn, maar het is gaaf om te zien hoe ontspannen en technisch beheerst het is - helemaal met die crossrhythm op de bell rond 1:07.
Hmm, vwb de drummer van Immolation ben ik het wel met je eens, maar verder was Stonehenge voor mij vrij te gek. Ik stond vrij vooraan bij Misery Index en Dying Fetus, en daar kwam het redelijk binnen zetten. Het geluid was inderdaad niet erg hard, maar op dat podium wel behoorlijk strak afgesteld en dat was bij het andere wel andere. Balen voor Cattle Decapitation, één van m'n favo death bandjes, maar ze hadden in Tivoli een tijdje terug een betere avond. Van Immolation is het jammer, want ze schrijven gave nummers, en Robert Vigna is een briljante gitarist.
Zou bij een floor wel iets omlaag stemmen ipv omhoog, anders krijg je zo'n basketbalsound (booiiing). Ik stem zelf m'n 10" altijd iets omhoog, de 12" gelijk, en de 14 en/of 16" iets naar beneden, dat werkt vrij aardig.
Komt wel goed geloof ik. Ronn Dunnett is een aparte flapper, maar ken geen andere drumbouwer die zo'n gevoelige stalen snare in elkaar weet te draaien.
Ik zette laatst Spectrum weer eens op. Wat een walgelijk goeie, vertellende, energieke plaat is dat toch. Laat 90% van alle (navolgende) soloplaten van drummers volkomen achter zich.
Contrastje overigens, ik ben onlangs al gear shoppend deze vent tegen gekomen. Carter McLean, sessiedrummer in New York, doet wat countrydingetjes en Dunnett/George Way endorser. Hij is één van de meest smaakvolle gasten die ik de laatste tijd heb horen spelen, met één van de beste sounds die ik ken. Je kunt helemaal verloren raken op z'n YouTube channel tussen de Dunnett-snaredrums en tryouts van countrytracks - zelfs al houd je niet van country (zoals ik).
Even een foto van de bigbandsetup (12-14-20, Sonor Designer snare), van de week ook even de popsetup (10-12-14-22 met bijpassende snare), maar ik werd hier gisteravond weer heel vrolijk van.
Toon bijdragen
Ik speel met VF 5a, maar vind dat de ene set 5a, de andere niet is...... Ik zoek dan ook de meest lichte (kwa kleur) sets uit... De "donkere" 5A sets, lijken en spelen voor mij dan ook "zwaarder".... Raar maar waar....
Het is hout, en hout is een natuurproduct dat verschilt van boom tot boom. Zelfs binnen dezelfde soort groeit de ene boom wat sneller dan de andere, waardoor de laatste een hogere dichtheid heeft. Stokken die daarvan komen zijn wat zwaarder, maar ook duurzamer.
